Ne zaman yeni bir kıyafet alsam, babamın ilkokul öğrencisiyken çekilmiş, üstü başı pejmürde, mahcup bir Türkmen çocuğu olarak arz-ı endam ettiği fotoğraf gelir aklıma. Babamın, anamın ve onların ana babalarının çilesi, cefası sayesinde geldiğim yere eriştiğimi hatırlarım.
Bunu bir Karaçay ozanı, Özdenlanı Albert, çok güzel anlatmış. Burayı tıklayarak dinleyebilirsiniz. Türkiye Türkçesine aktararak bir ufak hizmet edeyim dedim, altta orijinali de yer alıyor.
Yaşlı Dedemin Vasiyeti
Parlak gökten gömlek dikip giysen de
Yıldızlardan düğme edip diksen de
Sen utanma atanın giydiği giyimden
Kaftanında ondan yadigar düğmeden
Sen utanma toprak başlı evlerden
Sen utanma atanın büyüdüğü mahalleden
Senin itibarın da, namusun da onlardadır
Yaşasan da yakut, elmas kalelerde
Som altından ayakkabı giysen de
Daha sağken heykelinin dikildiğini görsen de
Sen utanma atanın giydiği çarıktan
Dağ yurdunda erlerin kazdığı mezardan
Halkının bir bölümünü aşağılayıp ezsen
Tukum (sülale, klan) seçip halkı ikiye bölsen
Ana diline değer vermeden konuşsan
Adamlığın yoktur, ondan utan sen!
Bir zavallıyı ayağının altına alsan
Paralı diye, makamlı diye birine hürmet etsen
Yolcuya ayranı (para karşılığı) satarak versen
Dağlı değilsin, her kim isen de onu sen bil
Şarap içip "Dağlıyım!" diye bağırsan
Aç gözlülüğünle dünya malına satılsan
Namus, töre senden uzaklaşır
Az düşün de, bu işlerden utan sen
Torunlarım, sizden son dileğim
İki parça olmuştur benim yüreğim
Tekrar birleşse Karaçayım, Malkarım
Mezarımdan gelen sesimi duyar, siz de eşlik edersiniz.
Kart Atamın Osiyatı
Çuvak kökten kölek tigib kiysen da
Culduzladan tüyme etib tiksen da
Sen ıylıkma atan kiygen kiyimge
Kaptalında anı halı tüymege
Sen ıylıkma topurak başlı üylege
Sen ıylıkma atan ösgen tiyrege
Seni sıyın, namısın da alada
Caşasan da nakut nalmaz kalada
Çiy altından çuruklanı kiysen da
Canın savdan esgertmeni görsen da
Sen ıylıkma atan kiygen çabırğa
Tav curtunda erle kazar kabırğa
Başha halknı töben etib küreşsen
Tukum saylab halknı eki üleşsen
Ana tilni uçuz etip söleşsen
Adamlığın cokdu ana ıylık sen!
Bir onsuznu ayak tübge teblesen
Açhalıd deb, şindiklid deb sıy bersen
Colovçuğa satıb bersen ayrannı
Tavlu tülse, kim isen da, bil anı
Çağır içip "Tavluma!" dep kıçırsan
Cutluğun bla dünya malğa satılsan
Namıs, adet kete barır senden ken
Sağış et da, bu zatlağa ıylık sen
Tuvduklarım, sizden ahır tilegim:
Eki kesek bolgan meni cüregim
Birge bolsa Karaçayım, Malkarım
Kıçırırsız eşitirça kabırım!
Türkiye Türkçesine aktaran: M. Bahadırhan Dinçaslan
Karaçayca Orijinali: Özdenlanı Albert
This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.
Yorumlar